Archiwum aktualności

I w przód w i tył, powoli, z mozołem do przodu – mali górnicy z kopalni „Piratów” sunęli wzdłuż kopalnianego chodnika, gdzie z mozołem fedruje się ścianę z węglem. To czarne złoto pochodzi z czasów, kiedy w przyrodzie następowały gwałtowne zmiany, a na świecie pojawiły się ogromne stwory – przez jednych zwane dinozaurami, a przez innych smokami. Mali paleontolodzy zwiedzili park Jurajski i zapoznali się z tamtejszymi mieszkańcami, a na koniec wśród warczących olbrzymów wybrali swoje ulubione dinozaury. Wszystko to było bardzo emocjonujące.

Podróżnicy już sporo wiedzą o czasie, który choć niewidoczny – to płynie jak woda w rzece i pozwala obserwować zmiany zachodzące wokół nas. Jest skalą zmienności, względności i nieuniknionych przemian. Ludzie nauczyli się go kontrolować za pomocą zegarów i kalendarzy, które na przestrzeni wieków przybierały przeróżne formy. Dzieci zapoznały się z opowiadaniem o 12 braciach, których niezwykłe braterstwo splata się w ramy każdego roku. Ciekawe tylko dlaczego w przedszkolu czas płynie przedszkolakom znacznie szybciej ?

Marzeniem człowieka od zawsze było przywrócenie do życia dinozaurów i umieszczenie ich w zamkniętej przestrzeni - celem obserwacji i badań naukowych. Park Jurajski byłby świetnym miejscem podglądu na życie tych prehistorycznych gadów, ale z drugiej strony nie do końca pozwoliłby im na swobodę poruszania i rozwoju. Dlatego chyba dobrze, że jest to póki co tylko sfera marzeń i dociekań paleontologów, a także zabawy naszych przedszkolaków, którym nie straszne są zagrożenia ze strony ogromnych stworów. Dinozaury to dla nich świat pełen tajemnic , ale przede wszystkim zabawy.

Piraci na koniec tygodnia poświęconego urządzeniom elektrycznym postanowili zmierzyć się z problemem bałaganu i kurzu w swojej Sali. Nie od dziś wiadomo, że we wszystkich zakamarkach mogą mieszkać Dziadoły z kurzu. Dzieci nie chciały ryzykować spotkania z tymi dziwnymi stworami i same zabrały się za wycieranie kurzu. Teraz przez jakiś czas problem Dziadołów przestanie istnieć i można spokojnie przejrzeć zapasy przedszkolnej lodówki. Wszak to bardzo ważny „mieszkaniec” naszego domu – i czasem upomina się o uzupełnienie zapasów.

To był bardzo niezwykły dzień w naszym przedszkolu. Do wszystkich dzieci przyjechał św. Mikołaj. Przybył on razem ze Śnieżynką i swoim dźwięczącym zaprzęgiem. Nie obyło się bez świątecznego konkursu, piosenek śpiewanych dla Mikołaja, a nawet wywiadu, który dzieci przeprowadziły z niezwykłym gościem. Przedszkolaki chciały się dowiedzieć gdzie Mikołaj zostawił swoje okulary i jak nazywają się jego renifery. To była jedyna okazja w roku, żeby tak szczegółowo dowiedzieć się o wszystkim co on robi i jak długo zajmują mu przygotowania do świąt. Mikołaj był bardzo zadowolony z tego, że wszystkie dzieci były bardzo grzeczne i obdarował je kolorowymi, pięknymi prezentami. Radości i uśmiechom nie było końca. Kochany Mikołaju czekamy na Ciebie za rok !