Aktualności

Przedszkolaki zastanawiać się będą w tym tygodniu nad problemem małej i dużej ojczyzny. Miejsce, w którym mieszkamy i dorastamy, najbliższe okolice i tam gdzie się rzeczywiście dobrze czujemy – to teren bezpieczny i nam przyjazny. Fragmentem tego jest na pewno dzielnica – jako jednostka terytorialna danego miasta. Dzieci poznały więc legendę o Psim Polu – wszakże Wrocław może poszczycić się nie lada historią, a potem wykonały makiety osiedla, na którym znajduje się nasze przedszkole. Taki plan zagospodarowania przestrzennego wydaje się być ciekawy – można tu zawsze coś zmienić – jeśli tylko będą takie potrzeby naszych małych mieszkańców.

Podróżnicy w przedszkolu nigdy się nie nudzą. Rozwiązują zagadki o znikającym torcie, szukają cech wspólnych na obrazkach pozornie bardzo różniących się od siebie, układają wysokie wieże zgodnie z liczbą oczek wyrzuconych na kostce, grają w przeciwieństwa i liczbowy wyścig. Dolewają, odlewają, eksperymentują. Sprawdzają ile wody mieści się w butelce i co się stanie, gdy butelkę postawimy do góry nogami. Odkrywają świat i rządzące nim zależności świetnie się przy tym bawiąc.

Który sznurek jest najdłuższy? Kto jest najwyższy w grupie? Jak długa jest ściana? Jak szeroki stolik? Podróżnicy postanowili wszystko dokładnie sprawdzić. Liczyli więc kroki. Mierzyli stopami, łokciami i sznurkiem. Liczyli i porównywali, ale pomiary znacznie różniły się od siebie. Przedszkolaki poznały więc różne miary i miarki i nagle wszystko stało się jasne. Kiedy całe przedszkole zostało już dokładnie wymierzone, dzieci udały się w relaksującą podróż misternie utkanymi, bajecznie kolorowymi latającymi dywanikami.

Muzyka to nie tylko uczta dla ucha, ale też kombinacja emocji wygrywanych na instrumentach. Muzyką można przedstawić historię, można też  zagrać różne nastroje bohaterów w niej uczestniczących. Przedszkolaki słuchały dzisiaj utworów  muzycznych, z których jedne bywały wesołe i skoczne, a inne straszne i mroczne. Przy takiej palecie dźwięków – nogi same rwą się do tańca. Przedszkolaki zademonstrowały – jak taniec bliski jest sercu nie tylko dziecka, ale każdego, kto ma w sobie nutkę wrażliwości i uczuciowości.

Kiedy mówimy, że coś jest ciężkie niczym głaz? Co to właściwie znaczy być lekkim jak piórko? Jak sprawdzić czy cukier jest cięższy od kaszy? Ile ważą przedszkolaki? Czy wszystko można zważyć? Podróżnicy z pasją właściwą młodym naukowcom, postanowili eksperymentalnie zweryfikować postawione przez dzieci tezy. Poprzez ćwiczenia wyczuwali ciężar własnego ciała, szacowali wagę produktów spożywczych, ważyli się za pomocą wagi elektronicznej oraz skonstruowali własne wagi szalkowe z wieszaków i papierowych kubeczków. Dzięki nim od dziś wiadomo, że naszyjnik Anielki waży tyle co cztery klocki, maskotka Zosi tylko dwa, zaś najcięższy okazał się samochód Wojtka.