Aktualności

Piraci zapoznali się dzisiaj ze znacznie dalszą rodziną smoczej ferajny. Należą do niej smok-rock, który jest zapalonym koneserem wszelakich gatunków muzyki i lubi poruszać się w jej rytm wraz z przedszkolakami oraz znacznie dalszy krewny z grodu pod Wawelem- oskarżany przez wielu o zjadanie pięknych panien. Tak więc smoki znane są z różnych stron i potrafią mieć nie tylko jedno imię, ale też i wiele głów. Dlatego najlepiej jeśli występują w bajkach, a opowieści o nich słucha się przyjemnie w długie, jesienne wieczory.

Po wczorajszej wizycie w schronisku dla zwierząt Podróżnicy wiedzą znacznie więcej o życiu i zwyczajach milusińskich psów i kotów. Nie bez powodu słychać było dziś od rana miauczenie, syczenie i drapanie po dywanie. Całkiem spora grupka kocich piękności zawitała dziś na Wyspę Skarbów i rozpoczęła szelmowskie harce z przedszkolakami. Kotki piły mleczko z misek, szukały myszki po całej sali, a nawet bawiły się z wełnianym motkiem – radośnie tocząc go po podłodze. Skąd koty potrafią to wszystko ? Podobno zawsze to potrafiły – podobnie jak teoria o tym, ze koty były od zawsze. Jak było naprawdę Któż to wie ?

Kiedy zaczyna się robić coraz chłodniej, na dworze można zaobserwować zmieniającą się pogodę. Rozbitkowie poszeregowali zjawiska pogodowe zarezerwowane dla zimy i zauważyli jedną charakterystyczna prawidłowość. Kiedy na termometrze za oknem wskazanie jest poniżej zera to nagle można dostrzec całą plejadę śnieżnych bałwanków stojących wokół przedszkola. Na razie to tylko przypuszczenia, bo na prawdziwą zimę musimy jeszcze poczekać, a kolorowe bałwanki pozostaną z nami – wycięte z papieru i pokolorowane przez dzieci.

Po wczorajszym potyczkach z Bazyliszkiem nie pozostało już ani śladu, za to Piraci dzisiaj zawędrowali w zaułki kopalnianych korytarzy odwiedzanych codziennie przez górników. Dzieci poznały ich pracę i właściwości czarnego złota, które ma w sobie mnóstwo energii, ale pozwala się także wykorzystać w rysowaniu po wielkiej papierowej płachcie. Dzieci na powierzchnie wydobyły sporo wagoników wypełnionych węglem. Trzeba teraz to wszystko porachować…

W pewnym mieście, gdzieś nad Wisłą , w jednej z okolicznych kamieniczek, w ciemnym i groźnym labiryncie – zadomowił się stwór dziwny i straszny. Wieść niesie, że wystarczyło tylko, aby na kogoś zerknął, a ten zamieniał się w zimny głaz. Nasze dzielne przedszkolaki chciały się z nim rozprawić. Zgodnie z legendą dzieci użyły do tego błyszczącego lusterka, a odbicie w nim sprawiło, że Bazyliszek zerknął sam na siebie. Co było dalej ? Kto nie wie – niechaj rychło przeczyta legendę, bo my już znamy zakończenie. Pozostaje tylko pytanie czy Bazyliszek też był dinozaurem ?