Aktualności

Mydło i woda – a do tego mnóstwo zabawy, kiedy dwie ręce przedszkolaka pluszczą się w łazience. Zabawne jest to, że mycie rąk to też mnóstwo kolorowych baniek. Każda z nich jest inna, każda o tęczowej barwie, a obok przedszkolaki. Marynarze wytarli rączki w kolorowe ręczniki, które schną teraz w łazience i prezentują się jak barwne pejzaże na łące pełnej kwiatów.

Kapu, kap – kapie jesienny, deszczowy kapuśniaczek. Powoli i dostojnie brzęczy sobie już od rana na przedszkolnym parapecie. Wszak każda pora roku ma swój niepowtarzalny charakter, a deszcz to właśnie najbardzie rozpoznawalna cecha jesieni. Skąd się właściwie ten deszcz bierze ? Przedszkolaki eksperymentowały z wodą  i starały się zrozumieć istotę sumy kropelek. Dzieci formułowały też wnioski na temat natury deszczu i jego znaczenia w przyrodzie, a po zakończonych eksperymentach stworzyły jesienny pejzaż na mokrych kartkach. Teraz już tylko słychać miarową i nostalgiczną melodię listopadowej mżawki.

Nasze najmłodsze przedszkolaki są jak piękne, puszyste koty. Cały dzień spędzają na harcach i zabawach, a w przerwie od nauki dbają o zdrowie i czystość. Jak to zrobić, aby na każdym kroku lśnić czystością ? Wystarczy regularne mycie rąk i higiena jamy ustnej. Bo przecież tak niewiele potrzeba aby być zdrowym…

Oko, oko – sprawne oko – wpatrujące się w chmury, albo piękne kwiaty. Czasami też zaglądające przez dziurkę od klucza do pokoju spowitego tajemnicą. Nasz wzrok jest niezwykły, ciekawy świata i pełen emocji. W oku człowieka skryty jest jego charakter i widać co nam w duszy gra. Podróżnicy spoglądali więc dzisiaj przez specjalne okulary, aby dostrzec to co niedostrzegalne i znaleźć się po drugiej stronie lustra -  w krainie przygody i niezwykłości ! Bo w naszym przedszkolu pięć zmysłów to czasem zbyt mało !

Przedszkolaki znane są z tego, ze potrafią się bawić na różne sposoby. Wystarczy tylko takie  małe coś, żeby świat wokół zawirował i zmienił się w bajeczna krainę, bezludną wyspę, albo tajemniczy las. Podróżnicy przemierzali dzisiaj do miejsca, w którym każdy krok można zmierzyć długością dźwięku i jego tonem. Wystarczą do tego grające guziki, szeleszczący  papier, a nawet deszcz grający na parapecie swoją jesienną melodię. Słuch to niezwykły zmysł – bo nawet przy zamkniętych oczach i w ciemności – potrafimy odbierać bodźce i orientować się w przestrzeni. Tak jak przedszkolaki, które pomaszerowały dzisiaj za odgłosami melodyjnych puszek, które sami wykonali.