Aktualności

Nie jest tajemnicą dla nikogo, ze muchy lubią latać. Latają więc tu i tam w ważnych sprawach, a może i bez celu i bywa że w roztargnieniu nie zauważą delikatnej acz mocnej, misternie utkanej pajęczyny. Co wtedy? Cóż, zapewne próbują się uwolnić. Trzeba być zwinnym jak Podróżnicy, by nie dotknąć linki i nie zaalarmować pająka. Inne próbują uciec- trzeba być szybkim i sprytnym jak przedszkolaki, by nie dać się złapać. Jeszcze inne próbują z pająkiem negocjować. I tu przydają się aktorskie umiejętności- przekonująca, dramatyczna mowa potrafi zjednać nawet pewnego groźnego posiadacza ośmiu nóg. Wprawdzie pająk potrzebował aż czterech godzin na myślenie, ale ostatecznie doszedł do wniosku, że mucha może być lepszym przyjacielem niż obiadem. Muchom zaś tak się spodobało, że z pomocą Podróżników robią karierę na scenie przedszkolnego teatru.

Przedszkolaki to naprawdę bardzo odważne dzieci. Marynarze wybrali się dzisiaj na przechadzkę w poszukiwaniu oznak zbliżającej się wiosny, ż tu nagle znaleźli  się w gęstym i spowitym poranną mgłą lesie. Wszystko stało się takie tajemnicze i ciche, spokojne i bardzo nostalgiczne. Dzieci ze śpiewem na ustach maszerowały przed siebie. Melodia piosenki rozchodziła się po okolicy, aż obudziła miejscowego misia w jego legowisku. I choć piosenka jest stara jak świat – to miś nie był wcale taki stary, a jego przebudzenie świadczy o zbliżającej się wiośnie…

W każdym domu jest ukryta czarna jama. Nie łatwo ją znaleźć, często dorośli nie mają  pojęcia że w ogóle istnieje. Ale kiedy zgaśnie światło, zaszumi wiatr za oknem lub zaskrzypi podłoga- w czarnej jamie błyska okiem jakieś dziwadło. Można wtedy odwrócić głowę, czy schować się pod kołdrę, ale można też- do jamy zajrzeć i na własne oczy przekonać się, że… nic tam nie ma. No, może z wyjątkiem zapomnianej zabawki i odrobiny kurzu. I już czarna jama zmienia się w jaskinię pełną skarbów, świetny domek dla lalek i co tam komu podpowie wyobraźnia. Podróżnicy do tchórzliwych nie należą i od razu oswoili czarną jamę do swoich pomysłów. Odtańczyli taniec odwagi, uwolnili uwięzione księżniczki, pilnowane przez smoki, odegrali i sfotografowali całą gamę emocji, a nawet wyruszyli na wyspę dzikich stworów. Teraz w czarnej jamie swoje role grają skarpeciaki- pacynki wykonane przez przedszkolaki.

Sala Podróżników zamieniła się w zamek. Prawdziwy, z królem i królewną, wróżką, krasnalem, czarodziejem i całą galerią barwnych, baśniowych postaci.  Baletnice leciutko jak piórko zatańczyły na balu, rycerze stoczyli swoje boje. Wszyscy pokłonili się koronowanej głowie, choć droga do tronu usłana była przeszkodami i trzeba ją było pokonać z zamkniętymi oczami. Czy baśń to czy rzeczywistość? To po prostu teatr! Przedszkolni aktorzy i lalki ożywione rączkami przedszkolaków stworzyły ten spektakl. Fantastyczny, ekspresyjny, twórczy, taki w którym każdy znajdzie coś dla siebie.

Kiedy znajdziemy się w parku, albo poza miastem, kiedy podróżujemy z miejsca na miejsce i spojrzymy w niebo – widać już pojedyncze klucze ptaków przylatujących do nas ze swoich zimowisk. O poranku, kiedy przedszkolaki maszerują żwawo na zajęcia – słychać też pierwsze ptasie trele. Kończy się czas ponuractwa i jednostajnego krakania. Wiosna coraz bliżej, wiosna do nas idzie ! Dzieci poznawały dziś wiosenne ptaszki i starały się naśladować ich codzienne zwyczaje. Wiele w tym było radości i zabawy – bo nasi skrzydlaci przyjaciele – zwiastują nam koniec zimna i początek pięknej wiosennej pory !