Aktualności

Kto potrafi skradać się cicho jak Indianin, kto ma sokoli wzrok i czułe uszy, dostrzeże więcej niż inni. Kto wie, może nawet uda mu się odnaleźć jakiś ukryty skarb? Podróżnicy potrafią sobie poradzić w gąszczu południowoamerykańskiej dżungli więc wytropili nie jedną niespodziankę i  chętnie pobawili  się z małymi mieszkańcami Ameryki.

Kiedy w jednym przedszkolu spotykają się przyjaciele z różnych kontynentów musi być wesoło. Są śpiewy i tańce w gorących rytmach i eskimoskie zabawy na lodzie. Jest wzajemna pomoc i współpraca. Zwłaszcza, gdy koledzy z Afryki postanowią zabrać nas na sawannę i trzeba mieć się na baczności, bo tuż obok potężny lew wybrał się na polowanie. Przekonaliśmy się też, że co dwie głowy to nie jedna i każdy pomysł jest dobry, gdy trzeba rozwiązać afrykańskie zagadki. Okazało się również, że niektóre afrykańskie zabawy, choć powstały daleko, daleko stąd są zadziwiająco podobne do naszych (no może rekwizyty i sceneria nieco inne ). Wspólnie zasadziliśmy niezwykłe drzewo przyjaźni i mamy nadzieję, że jeśli będziemy o nie dbać przetrwa jeszcze wiele lat…

Na wieczorny koncert na łące zaprosiły nas żaby. Zielony skrzypek przygrywał nam do taktu. Bardzo się nam podobało to wspólne muzykowanie, a po koncercie odbył się prawdziwy turniej żabich skoków. Która żaba najszybciej skacze? Która skoczy najdalej? Która pokona wszystkie przeszkody? Okazało się, że przedszkolaki też nieźle skaczą i mogą konkurować z najlepszymi

Nie tylko misie lubią miodek. Pyszny i zdrowy, pachnący i złocisty. Podróżnicy, jak zawsze ciekawi świata postanowili sprawdzić, jak ten przysmak powstaje. Razem z pszczółkami zbierali kwiatowe pyłki szukając najbardziej miododajnych roślin. Tańcem  informowali zaprzyjaźnione pszczoły, dokąd warto się wybrać by zdobyć najlepsze kąski. Tworzyli literkowe ule i sprawdzali, ile owadów może zamieszkać w każdym z nich. I razem z małą Bze Bze namalowali piękną majową  łąkę, by te zapracowane owady mogły cieszyć się wiosną gdy śnieg otuli już pasiekę swoją białą, puchową  kołderką.

Dwie bardzo wyniosłe osy miały wielki żal do pewnego trzmiela, ze nie zostały zaproszone na przyjęcie. Cała łąka rozbrzmiewała gwarem owadów. Zaproszone zostały mrówki, które rozdały znaleziony w trawie kawałek tortu i ten brzydki chrząszcz, co ryzykował życie by ratować pszczołę. Konik polny co się wszystkim kłania z daleka i  gruby trzmiel co pokracznie lata, a one nie. Na szczęście przedszkolaki wyjaśniły osom, że nie warto zadzierać nosa i patrzeć na innych z góry. Czasem trzeba podać innym pomocną dłoń, podzielić się z potrzebującym lub obdarować życzliwym słowem. Osy obiecały solennie poprawę i wszystko dobrze się skończyło, zaś Podróżnicy poznali tajemnicę przemiany motyla i zwiedzili podziemny labirynt mrówczego królestwa.