Aktualności

Woda to jeden z największych skarbów naszej planety. Mimo, że zajmuje ona ¾ powierzchni Ziemi, to większość z niej – to woda słona – niezdatna do picia. Są też miejsca, w których wody nie ma, a ludzie i zwierzęta borykają się z problemem suszy. Tropiciele na swoich zajęciach związanych z przyrodą, poświęcili jeden dzień tematyce wody. Jak wygląda jej obieg w przyrodzie, jak jej nie zanieczyszczać i jak można ją oszczędzać ? Czasem nie trzeba zbyt wiele, chociażby dokładnie zamknięty kran w łazience. Tropiciele już wiedzą, że przyroda to nasz sprzymierzeniec, a dzieci swój egzamin z jej ochrony zdały celująco. Nie ma jak mali strażnicy przyrody !

Podróżnicy mieli dzisiaj niezwykłe spotkanie. Na jednej z pozornie niezamieszkałych planet spotkali trzy postaci o bardzo dziwnym wyglądzie. Jedna przypominała czerstwą bułeczkę, druga kawowy kubek, a trzecia kogoś w kształcie jaja. To trzej weseli kosmici, jacy postanowili osiedlić się na tej małej planetce. Jest im tu chyba całkiem dobrze, bo i do Słońca w sam raz – więc nie jest ani za ciepło, ani za zimno, a i miejscowy klimat jest dla nich całkiem przyjazny. Przedszkolaki wysłuchały opowieści o przybyszach z kosmosu i dowiedziały  się, że takich jak oni – może być więcej. Nauka mówi że poruszają się w UFO, które przypomina talerze albo spodki. Dzieci postanowiły więc wykonać też swoje własne kosmiczne pojazdy. Kto wie ? Może trzej kosmici skorzystają z któregoś ?

Od-Pa-Dy – co to takiego ? Czy to coś, co odpada z sufitu ? Albo z drzewa ? Nie – to wszystkie nieprzydatne substancje i przedmioty, których posiadacz pozbywa się, zamierza pozbyć się lub do ich pozbycia jest zobowiązany. Tropiciele w swoich dysputach na temat ochrony środowiska nie mogli pominąć spraw związanych z recyclingiem i odpowiednim segregowaniem zużytych przedmiotów. Okazuje się, że śmieci mogą być świetnym materiałem twórczym, z którego można jeszcze bardzo wiele zrobić. Trzeba tylko chcieć i to wszystko dobrze podzielić. Niezastąpionym pomocnikiem w tym przedsięwzięciu może być Śmieciojadek, którego sympatyczna buzia potrafi połknąć wszystkie niepotrzebne odpady.

Kosmiczne loty to domena naszych Podróżników. Dzisiaj ponownie przygotowali swoją rakietę, ubrali skafandry i wyruszyli w kolejną podróż w kierunku gwiazd. W trakcie lotu dzieci sprawdziły, jak można w stanie nieważkości zjeść zupę z talerza, albo złapać jakiś przedmiot. Okazuje się, że trzeba do tego sporej wprawy, ale doświadczeni astronauci  wiedzą jak sobie z tym poradzić. Po osiągnięciu orbity i kilku okrążeniach  Ziemi, rakieta skierowała się  w stronę srebrnego globu – naszego naturalnego satelity. Dowódca statku łagodnie posadził lądownik na Księżycu  i wszystkie dzieci stanęły na jego powierzchni. Dzisiejszym celem była budowa stacji kosmicznej, w której można mieszkać i prowadzić badania naukowe. Podróżnicy zgromadzili w niej odpowiednie zapasy jedzenia, zamontowali panel sterowniczy i antenę radiową do komunikacji z Ziemią, miejsce na skafandry, a nawet baterie słoneczne, dzięki którym  baza ma odpowiednią ilość własnej energii do pracy. Gdy wszystko było gotowe, zdobywcy kosmosu  wyruszyli po księżycowy kamień, a nieocenioną pomocą były tutaj wskazówki pozostawione przez pierwszych astronautów. Podsumowując – misja zakończyła się sukcesem !

Po wielu dniach przygotowań – nadeszła wreszcie ta chwila, kiedy na przedszkolnym kosmodromie stanęła gotowa do startu rakieta Podróżników. Silniki rakietowe wypełnione specjalną mieszanka paliwa zostały odpalone i rakieta z dzielnymi astronautami wyruszyła na podbój kosmosu. Wszystkie przedszkolaki ubrane w specjalne kombinezony i hełmy, wyposażone w butle z tlenem do oddychania zasiadły w gwiezdnym pojeździe. To niesamowite jak piękny jest kosmos, obserwowany z góry przez luki rakiety. Ale to nie wszystko - dzieci zdecydowały się nawet na krótki spacer w otwartej przestrzeni kosmicznej – a to już potrafią tylko najodważniejsi. Była to przymiarka do czegoś, na co ludzkość czeka od lat – Podróżnikom marzy się już nawet lot na Marsa. Orbitalny lądownik wrócił bezpiecznie do bazy, a z tej niesamowitej wyprawy  pozostały nie tylko wspomnienia oglądanych gwiezdnych konstelacji, ale wspaniałe doświadczenie podróży w stanie nieważkości.